Rozdział 55. Chyba nie chcący wybiłem szybę w samochodzie.

Rozdział dedykuje : Dżandzuś

  Przeczytałaś ?
Zostawiając po sobie maluteńki ślad 
Wywołujesz u mnie uśmiech :)

*Violetta*

Wczorajsze wesele było wspaniałe. I jeszcze ten seks z Leonem. On jest moim ideałem. Dlaczego tak długo nie robiliśmy tego ? Bo ginekolog powiedział mi , że im dłużej nie będziemy tego robić , tym bardziej będziemy szczęśliwi podczas stosunku. I będą większe szanse na zajście w ciąże. A z Leonem strasznie pragniemy mieć dziecko. Spojrzałam w moją prawą stronę i zobaczyłam nadal śpiącego szatyna. Uśmiechnęłam się na ten widok. Jego włosy były w lekkim i seksownym nieładzie. Nagle do naszej sypialni wszedł Jim.
- Dzień dobry. - powiedział szeptem widząc , że Leon śpi. Pocałował mnie w policzek.
- Dzień dobry. - posłałam mu uśmiech.
- Jestem głodny. - oznajmił.
- A co byś zjadł ? - zapytałam.
- Płatki. - uśmiechnął się.
- To idź się przebierz i zaraz widzimy się na dole. - powiedziałam. Wybiegł z pokoju. Wyswobodziłam się z objęć Leona i usiałam na brzegu łóżka.
- Skarbie. - usłyszałam za sobą. Odwróciłam się.
- Tak ?

- Chodź tu do mnie. - rozłożył swoje ramiona.
- Muszę zrobić Jimowi śniadanie. - oznajmiłam z uśmiechem. Musnęłam jego polik. - Tobie też radziła bym wstać.
- Ale skarbie... - zaśmiałam się cicho i wyszłam z pomieszczenia. Udałam się nad dół do kuchni i przyrządziła młodemu jedzenie, na które miał ochotę. Postawiałam talerz z płatkami i mlekiem w jadalni na stole.
- Dziękuje. - powiedział chłopiec siadając do stołu.
- Smacznego. - musnęłam czubek jego głowy. Zaczął jeść z uśmiechem. - Idę na górę zobaczę czy twój tata wstał. - powiedziałam.

- Leon wstawaj ! - krzyknęłam.
- Jeszcze pięć minut. - powiedział i przekręcił się na drugi bok.
- Nie masz wstawać. - oznajmiłam.
- Nie chcę.
- Z tobą gorzej niż z dzieckiem.
- Ej. - usłyszałam za sobą Jima.
- Nie miałam ciebie na myśli. - szatyn się zaśmiał.
- Tato , bo jest problem... - zaczął młody.
- Jaki ?
- Bo grałem sobie teraz w piłkę i chyba nie chcący.... wybiłem szybę w samochodzie. - powiedział cicho.
- Co ?! - Leon natychmiast wybiegł z sypialni.
- I tak się właśnie budzi tatę. - zaśmiałam się z Jimem.
- Ale ty nie wybiłeś tej szyby ?
- Nawet nie byłem dzisiaj na dworze. - uśmiechnął się.
- Jesteś bardzo mądrym chłopcem. - musnęłam czubek jego głowy.
- Wiem. A teraz przepraszam , ale idę się zdrzemnąć. - oświadczył i położył się na łóżku w tym samym miejscu co Leon przed chwilą. Zaśmiałam się i poszłam do łazienki się odświeżyć.

*Ludmiła*

- Kochanie wstawaj. - usłyszałam cichy szept Federico.
- Coś się stało ? - zapytałam z zamkniętymi oczami.
- Nie , ale dochodzi już dwunasta. - powiedział i musnął moje usta.
- Jestem śpiąca. - oznajmiłam ziewnęłam i przekręciłam się na drugi bok. - To wesele mnie wykończyło. - dodałam.
- I ja w nocy. - wyszeptał do mojego ucha, przez co przeszedł mnie dreszcz.
- Tak. - odpowiedziałam.
- Kocham cię.
- Ja ciebie też. - powiedziałam nie widząc jego twarzy.
- W zasadzie to mówiłem do naszej córeczki , ale ciebie też kocham. - zaśmiał się i pocałował mój policzek.
- Już nie mogę się doczekać , aż przyjdzie na świat. - rozmarzyłam się. Wiem , że wtedy nasze życie przewróci się o 180 stopni.
- Ja też. - odwróciłam się w jego stronę i spojrzałam mu w oczy.
- Boję się. - szepnęłam.
- Czego ? - zapytał zatroskany.
- Porodu. - odpowiedziałam. - Boję się , że to będzie strasznie boleć i , że tego nie wytrzymam. - dodałam.
- Wszystko będzie dobrze. Będę przy tobie. - musnął moją dłoń.
- Dziękuje. - powiedziałam z bladym uśmiechem.
- Dzisiaj jest niedziela. Jutro lecimy na nasz miesiąc miodowy , który będzie trwał dwa tygodnie ze względu na twoją ciąże. Więc w sumie dzisiaj możemy poleniuchować. - posłał mi ten swój uwodzicielski uśmiech.
- Dobrze. - zaśmiałam się.

 *Isabell*

Jestem już w piątym miesiącu ciąży. Coraz bardziej kocham tego człowieczka co się we mnie rozwija. Mieszkam z rodzicami. Nie mieszkam z Davidem. Kiedyś zamieszkamy razem , ale jeszcze nie teraz. Mój chłopak odwiedza mnie codziennie i sprawdza czy się dobrze czuję. Myślę , że gdybym usunęła to dziecko to już bym tego żałowała. Kiedy zobaczyłam pierwszy raz zdjęcie USG to się popłakałam. Już wiadomo , że będzie to dziewczynka. Tylko nie możemy dojść do porozumienia z Davidem. Przyszły prawnik chcę , żeby nazywała się Emma , a ja chcę Kate. Ale myślę, że się niedługo dogadamy i w końcu będziemy wiedzieć jak nazwać naszą pociechę. Ktoś zapukał do moich drzwi.
- Proszę. - powiedziałam. Już po chwili mój ukochany był w moim pokoju.
- Witaj słońce. - musnął moje usta.
- Co cię tu sprowadza ? - zapytałam grzecznie.
- Przyniosłem żelki. - uśmiechnął się.
- Dlaczego zawsze gdy do mnie przychodzisz musisz mieć ze sobą jakieś jedzenie ? - zaśmiałam się. - Co będzie jutro chipsy ? - dodałam ze śmiechem.
- Nie wiem. - odpowiedział nie pewnie.
- Pocałujesz mnie ? - zapytałam.
- Tego nie jestem w stanie ci odmówić. - powiedział i usiadł obok mnie i pocałował mnie bardzo namiętnie.

*Diego*

Jest południe razem z Fran leżymy na piasku na pobliskiej plaży. Dylan siedzi obok mnie i buduje coś z piasku. W sumie to nawet nie widać co to jest. Spojrzałem na niego był strasznie skupiony na swojej budowli. Odwróciłem głowę w drugą stronę. Ujrzałem moją śliczną żonę z sporawym już brzuszkiem. Uśmiechnąłem się w jej kierunku.
- Ta-ta. - usłyszałam. Szybko skierowałem swój wzrok na mojego jedynego syna. - Ta-ta. - zaśmiał się. Podniosłem się do pozycji siedzącej i wziąłem go na ręce.
- Synku powiedziałeś pierwsze słowo. - oznajmiłem. Spojrzałem w stronę Fran siedziała uśmiechnięta obok mnie. Wtuliła się w moje ramie.
- Ma-ma. - zaśmiał się Dylan.
- To jest jeszcze piękniejsze słowo od tata. - powiedziała moja żona.
- Nie prawda. - zaprzeczyłem.
- Prawda. - odpowiedziała.
- Nie prawda.
- Prawda.
- Plawda. - powiedział mały chłopiec, którego trzymałem na rękach.
- I ty przeciwko mnie ? - zaśmiałem się. Mały wtulił się tylko we mnie. Tak jakby chciał mnie przeprosić.
- Kocham was. - odezwała się moja żona.
- Też was kocham. - musnąłem jej usta.

*Leon*

- Zostaw już go. - powiedziała Violetta. Łaskoczę Jima za to , że mnie oszukał z tą wybitą szybą.
- Nie. - zaprzeczyłem.
- No. Prze-pra-szam. - powiedział młody przez śmiech.
- Będziesz teraz cierpiał. - oznajmiłem ze śmiechem.
- Leon męczysz już go dobre 15 minut. - powiedziała szatynka.
- I będę męczył przez kolejne 15 minut. - posłałem jej uśmiech.
- Cio-ciu. Po-móż. Mi. - powiedział mały.
- Ciocia ci nie pomoże. - rzekłem.
- A właśnie , że pomoże. - zaśmiała się Violetta i rzuciła się na mnie.

Po długich łaskotkach , walkach na poduszki i wiele wiele innych. Opadliśmy zmęczeni we trójkę na łóżko.
- Nigdy nie możesz mnie już okłamywać. - oznajmiłem Jimowi.
- Możesz , możesz.- zaśmiała się Violetta. Chłopiec pocałował jej policzek.
- Idę do kuchni się czegoś napić. - powiedział z uśmiechem.
- Poradzisz sobie ? - zapytała szatynka.
- Jestem już duży. - powiedział i wyszedł z sypialni mojej i Violi. Pocałowałem ją bardzo namiętnie. Oddała oczywiście pocałunek.
- Dziękuje za wczorajszą przerwę w weselu. - zaśmiałem się. Myślę , że od razu można się domyśleć o co chodzi.
- Ja też dziękuje. - oznajmiła. - Powtórzymy to dzisiaj w nocy ? - zapytała seksownym głosem.
- Nie potrafię ci odmówić. - zaśmiałem się i pocałowałem ją znów. Oderwałem się od niej , bo usłyszałem płacz. Do pomieszczenia wbiegł płaczący Jim i szybko się we mnie wtulił.
- Jim co się stało ? - zapytałem z troską w głosie.
- W salonie przez okno.... widziałem... przed domem.... mamę. - wyszeptał. Oddałem małego Violi i szybko wybiegłem przed dom. Nigdzie nie było już śladu Niki. Co ta kobiet od nas chce ?! Wracałem do sypialni , ale usłyszałem rozmowę Jima i Violetty.
- Nawet tak nie myśli tata cię nie odda. Bardzo cię kochamy. - powiedziała moja narzeczona.
- Boję się. - usłyszałem cichutki głos Jima. Wszedłem do sypialni.
- Poszła już sobie. - oznajmiłem. Usiadłem na łóżku. - Jeśli jeszcze kiedyś ją zobaczysz to masz nam powiedzieć. Mi albo Violi. Dobrze ? - spojrzał na mnie zapłakanymi oczami. Przytulił się do mnie.
- Dobrze. - wyszeptał już mniej płacząc.
- Kocham cię Jim. - powiedziałem. - Bardzo, bardzo mocno. Nigdy cię nie oddam.

===================================================


Jak się podoba 55 ? :)
W sumie to mi się podoba tylko ostatni i pierwszy kawałek tego rozdziału xD
Co Niki robiła pod domem naszej kochanej rodzinki ?
Może dowiecie się w następnym rozdziale , może nie.
Bo nie wiem jak się rozpiszę w następnym xD

A teraz komentujcie :D
Im więcej komentarzy tym większe szanse , że rozdział pojawi się w  piątek :D

To ostatnie dni , aby wysłać pracę na konkurs !!!!!

  KONKURS NA ONE SHOT'A