Rozdział 34. Isa idź do Violi ja muszę coś załatwić !!!

 Rozdział dedykuje : Tinita Werner, Natkaa Jorgistas , Blair Blanco, Natalie Verdas.

* Violetta *

- A po kilku uderzeniach... - mój szloch był coraz intensywny. Wzięłam głęboki wdech i wydusiłam to w końcu z siebie - .... brutalnie mnie... zgwałcił. - widziałam tylko jak wkurzony Leon wybiega z naszej sypialni. Moje oczy nadal płakały. Usłyszałam

- Isa idź do Violi ja muszę coś załatwić !!! - a po chwili usłyszałam kłapnięcie drzwiami. Do sypiali weszła Isabell. Szybko usiadła obok mnie i mocno mnie do siebie przytuliła.

- Już ciiiii... - uspokoiła mnie. - Co się stało ? - nie odpowiedziałam tylko dalej płakałam.

*Leon*

Jadę wkurwiony do tego popierdolonego człowieka. Ja nie rozumiem jak możma potraktować tak zajebistą dziewczynę. Zapukałem do drzwi. Zapukałem ? To mało powiedziane przywaliłem pięścią z całej siły. Szybko mi otworzył ten dupek.

-Pali się? - zapytał zaspany , a już po chwili dostał w mordę i leżał na podłodze.

- To za to co dzisiaj zrobiłeś Violettcie. - powiedziałem.

- Należało jej się. - oznajmił cicho.

- Co powiedziałeś !? - wkurzyłem się jeszcze bardziej. Dostał jeszcze raz. - Kobieta cię urodziła to szanuj je wszystkie.

- Mam nadzieje , że po tym co zrobiłem poroni. - zaśmiał się.

- Co ?! - zdziwiłem się. - Zdechniesz w pierdlu obiecuje ci to. - Odjechałem szybko swoim samochodem. Droga do domu zajęła mi jakieś 5-7 minut. Zaparkowałem auto na podjeździe i szybko udałem się do domu. Wbiegłem po schodach i znalazłem się w sypialni.

- Możesz zostawić nas samych ? - zwróciłem się do mojej siostry.

- Jasne. - powiedziałam. - Pamiętaj co ci mówiłam. - zwróciła się do Violetty. Isabell wyszła z pomieszczenia. Usiadłem obok dziewczyny , która nadal siedziała pod ścianą.

- Przepraszam. - wyszeptała. Przytuliłem ją do siebie i pocałowałem w czóbek głowy.

- To nie twoja wina. On jest nienormalny. Ale jednego nie mogę zrozumieć... - spojrzała na mnie pytająco.

- Czego ?

- Dlaczego nie powiedziałaś mi , że jesteś w ciąży ? - zapytałem patrząc w jej oczy.

- Bo ja dopiero zrobiłam test jutro idę do ginekologa to potwierdzić. - wyjaśniła.

- Wiesz co ? Bardzo chciałbym mieć dziecko. - powiedziałem.

- To jeszcze nic pewnego. - poinformowała mnie patrząc w moje oczy.

- To nie zmienia faktu, że chciałbym. - uśmiechnąłem się. - Mam spać dzisiaj na kanapie ? - zapytałem.

- Nie. Czemu ?

- Pomyślałem , że na razie możesz się bać...

- Ciebie nigdy nie będę się bała. - pocałowała mój policzek.

- O co chodziło Isabell ? - zapytałem.

- To znaczy ?

- No jak powiedziała '' Pamiętaj co ci mówiłam. '' ? - zapytałem.

- Powiedziała mi , że zawsze mogę na nią liczyć. To naprawdę bardzo fajna i miła osoba. Bardzo się polubiłyśmy. - odpowiedziała.

- Cieszę się, że macie dobre kontakty. Kładziemy się spać ?

- Oczywiście. - położyliśmy się. Schyliłem się do jej brzucha.

- Kochamy cię. - powiedziałem cichutko i pocałowałem jej skórę brzucha.

- Leon przestań to nic pewnego. - skarciła mnie wzrokiem.

- Tatuś już nie może się doczekać...

- Jeśli zaraz nie przestaniesz i pójdziesz spać na kanapę. - wkurzyła się.

- Ocho. Mamusia się zdenerwowała. Miłych snów maluszku. - powiedziałem i położyłem już głowę na poduszkę. Musnąłem jej usta. Była lekko wystraszona. - Spokojnie nic ci nie zrobię. - oznajmiłem.

- Wiem. Przepraszam. - powiedziała szybko.

- Dobranoc skarbie. - pocałowałem jeszcze jej policzek. Wtuliła się we mnie jak w jakiegoś misia.

- Dobranoc.

*Federico*

Z Ludmiłą wróciliśmy po 10 latach do Argentyny. Gdy byliśmy w gimnazjum wyprowadziliśmy się z naszymi rodzicami do Włoch. Nasi rodzice prowadzili kiedyś razrm firmę dekoracyjną. Byłem wczoraj u mojego dawnego przyjaciela. Kiedyś byliśmy jak trzej muszkieterowie. Ja, Leon i Diego. No , ale niestety musieliśmy wyjechać. Jestem w kuchni i przygotowuje śniadanie dla mnie i dla mojej dziewczyny. Robię naleśniki. Gdy stałem tyłem do drzwi poczułem , że ktoś się przytula do moich pleców. Pocałowała mnie w ramię. Oczywiście była to moja najpiękniejsza kobieta.

- Co robisz ? - zapytała zaspanym głosem i siadła na blacie.

- Śniadanko dla ciebie. - odpowiedziałem i stanąłem między jej nogami. Pocałowałem namiętnie jej usta , a ona pogłębiała z każdą chwilą nasz pocałunek. Zaczęła masować mojego przyjaciela przez materiał bokserek. Jęknąłem jej w usta zaśmiała się cicho. - Nie wystarczy ci to co zrobiliśmy w nocy ? - zapytałem z cwany uśmieszkiem.

- Z tobą mogłabym cały czas. - musnęła moje usta.

- Później teraz robię śniadanie. - oznajmiłem. Nałożyłem danie na talerze. Postawiłem je na stole w jadalni. A Ludmiła przyniosła 2 szklanki soku pomarańczowego. Usiedliśmy razem przy stole i w ciszy zjedliśmy.

- Może wybraliśmy się dzisiaj do Fran i Diego ? - zaproponowałem.

- Jasne czemu nie. - odpowiedziała.

- Muszę tylko zadzwonić do Leona , żeby dał mi adres. - mówiłem sprzątając naczynia ze stołu.

- Idę się ubrać. - powiedziała , pocałowała mój policzek i wyszła.

*Diego*

Dosłownie pół godziny temu wróciłem do domu. Siedzę na kanapie w salonie. A Fran leży tak , że jej głowa znajduje na moich nogach.

- Co będziemy dzisiaj robić ? - zapytała spoglądając na mnie.

- Nie wiem. Na co moje skarby mają ochotę? - posłałem jej uśmiech.

- Ja mogłabym leżeć cały dzień. Nogi mnie bolą. - odpowiedziała.

- Pomasować ?

- Jeśli możesz to z wielką przyjemnością. - musnęła lekko moje usta. Wstałem i usiadłem na drugim końcu kanapy. Rozpocząłem masarz jej stóp. - Jak miło.- zaśmiała się cicho. Usłyszeliśmy dzwonek do drzwi.

- Za chwilkę wracam. - powiedziałem i udałem się otworzyć drzwi. Kogo tam zobaczyłem.

- Federico ? - ucieszyłem się.

- Siema stary. - przytulił mnie po przyjacielsku.

- Witaj Ludmiło. - powiedziałem i pocałowałem policzek szatynki. - Wejdźcie. - zaprosiłem ich do środka i poszliśmy do salonu. - Fran zobacz kogo przywiało. - zaśmiałem się.

- Luśka !? - krzyknęła moja ukochana i szybko przytuliły się. Spojrzeliśmy na siebie z Fede i się zaśmieliśmy. Nigdy nie zrozumiem dziewczyn.

- Widzę, że coś się zmieniło. - zaśmiała się blondynka patrząc na brzuch mojej dziewczyny.

- Taaak. Jak się cieszę, że was widzę. - oznajmiła dziewczyna.

- Jeszcze tylko Verdasa brakuje i bylibyśmy w komplecie. - zaśmiała się Lu.

- On też znalazł sobie drugą połówkę. - powiedziałem.

- Bardzo chętnie ją poznam. - powiedziała.

- Mogę do nich zadzwonić. Może uda im się przyjechać. - oznajmiłem z uśmiechem i wziąłem do ręku mój dotykowy telefon i wybrałem numer do chłopaka.

Diego: Siema Leon. Luśka z Fede jest u mnie i Fran może wpadniecie z Violettą ?

Violetta: Hej tu Viola. Leon jest na razie zajęty. Ale powiem mu , że dzwoniłeś.

D: A co on teraz robi ?

V: Układa włosy. Od godziny. Ja się chyba dzisiaj do łazienki nie dostanę.

D: Hahahahahahah. Typowy Leon. Ja muszę kończyć. Pa.

V: Pa.

*Leon*

Właśnie wychodzę z łazienki. Wszedłem do sypiali i co widzę? Violettę szperającą w moim telefonie.

- Co tam szukasz ? - zapytałem zabierając jej telefon.

- Masz mnie na tapecie. - posłała mi uśmiech.

- Skąd znasz hasło ? - spytałem ze śmiechem.

- Diego zadzwonił. Jak skończyłam rozmawiać to się odblokował. Chociaż hasło też znam. - zaśmiała się.

- Co chciał ? - zapytałem siadając na łóżku.

- Powiedział, żebyśmy do nich przyjechali. Ludmiła i Federico są tam.

- To pojedziemy ? Czy może nie masz ochoty ? - zadałem pytanie.

- Mogę pojechać. A kto to Ludmiła i Federico ?

- To nasi przyjaciele jeszcze z gimnazjum. - wyjaśniłem.- Byliśmy nierozłączną paczką. Zawsze trzymaliśmy się razem w piątkę. Aż w końcu musieli wyjechać do Włoch i zostaliśmy we trójkę.

- Albo jedź sam , nie chce wam przeszkadzać. I tak muszę pojechać do ginekologa. - powiedziała.

- Nie muszę tam jechać. Jesteś ważniejsza. - oznajmiłem łapiąc ją w tali.

- Poradzę sobie sama. - powiedziała patrząc mi w oczy. - Nie jestem mała. - zaśmiała się.

- Pojedziemy do lekarza, a później tam. Dobrze ?

- Dobrze.

===========================

Jak się podoba 34 ?? 

Mam nadzieje ,że chociaż troszkę :) 

Jeśli będzie więcej komentarzy niż 20 w piątek będzie rozdział :D 

A jeśli nie to w poniedziałek :> 

Pozdrawiam.