Rozdział 35. Bądź zawsze przy mnie.

  Rozdział dedykuje : Blair Blanco

 Przeczytałaś ?
Zostawiając po sobie maluteńki ślad 
Wywołujesz u mnie uśmiech :)

*Violetta*

Właśnie jestem u lekarza. Leon czeka przed drzwiami. Chciał wejść ze mną , ale mu nie pozwoliłam. U Fran i Diego było cudownie. Ludmiła i Federico to naprawdę świetne osoby. Było widać , że Leoś jest w ich towarzystwie szczęśliwy.

- Skończyłem robić badanie. Może się pani ubrać. - uśmiechnął się lekarz. Zrobiłam to o co mnie poprosił. Usiadłam na przeciwko jego biurka.

- I jak panie doktorze ? - zapytałam.

- Muszę panią zmartwić. Nie jest pani w ciąży i nie była pani.

- To świetnie. - powiedziałam z uśmiechem. Wiem , że Leon chce mieć dziecko , ale jeszcze nie teraz.

- To nie jest jedyna wiadomość. Prawdopodobnie ma pani jakiegoś guza na jelicie. - powiedział.

- Co ?!

- Wyślę panią na badanie jeszcze dzisiaj. - poinformował mnie.

- Dobrze.

4 godziny później.

Okazało się, że to nic groźnego. Lekarz właśnie wypisuje mi receptę na lek, który mam brać. Guz jest jeszcze mały i wcześnie wykryty i mówią , że nie potrzebna operacja.

- Proszę pani recepta. - uśmiechnął się mężczyzna.

- Dziękuje.

wieczór

Leon leży ciągle na łóżku w sypialni i patrzy w sufit. Spojrzałam na niego po raz kolejny. Nawet się nie ruszył. Usiadłam obok niego.

- Jesteś na mnie zły ? - zapytałam.

- Nie. - odpowiedział krótko i nadal wpatrywał się w sufit.

- Leon. Powiesz mi dlaczego tak leżysz odkąd przyjechaliśmy ? - z jego oka popłynęła łza. - Chodzi o to dziecko ? - usiadł.

- Martwię się o ciebie. Najpierw ten gwałt potem ten guz. Gdybym wtedy nie poszedł do pracy. Nie poszłabyś do niego i....

- Proszę nie mów o tym. Chcę zapomnieć. To nie jest twoja wina. - powiedziałam patrząc w jego oczy.

- Czasem mam wrażenie , że zasługujesz na kogoś lepszego. - oznajmił ze łzami w oczach.

- Nie chcę nikogo innego. Chcę ciebie, bo cię kocham. - ujęłam jego dłonie. Na jego twarzy pojawił się uśmiech.

- Też cię kocham. - pocałował mnie. Wsunął swój język do moich ust. Odskoczyłam od niego z lekkim strachem.

- Ja... ja wiem , że mi nic nie zrobisz, ale daj mi czas. - powiedziałam.

- Przepraszam. Zrobię wszystko , żebyś o tym zapomniała. - oznajmił, posłałam mu uśmiech.  

- Wszystko ?

- Wszystko.

- Bądź zawsze przy mnie. - przytuliłam się do niego. Odwzajemnił uścisk.

- Będę obiecuję. - wyszeptał w moje włosy po czym mnie pocałował w czubek głowy.

5 dni później

Siedzimy w szóstkę u Diecesci w domu. Fran wymyśliła to złączenie imion. Ciągle się śmiejemy. Rozbolała mnie głowa.

- Przepraszam muszę do łazienki. - poinformowałam ich. Wyszłam do wcześniej wymienionego miejsca. Ręce oparłam o umywalkę i spojrzałam na siebie. Usłyszałam pukanie do drzwi.

- To ja Leon. Mogę wejść ? - usłyszałam jego aksamitny głos.

- Tak. - odpowiedziałam. Wszedł i stanął obok mnie.

- Co się dzieje?

- Nic. Po prostu źle się poczułam. Brzuch mnie boli. - powiedziałam.

- W którym miejscu ? - zmartwił się.

- Tutaj po prawej stronie. - odpowiedziałam. Dotknął tego miejsca. Zwinęłam się z bólu.

- Jedziemy do szpitala. - oznajmił pewny swoich słów.

- Ja nigdzie nie jadę! - zaprotestowałam.

- Violu. To dla twojego dobra. - powiedział. - Założę się , że z takim bólem nie dojdziesz do drzwi od łazienki.

- Dam radę. - oznajmiłam i zaczęłam z trudem iść. Zachwiałam się myślałam , że spotkam się z podłogą , ale Leon był szybszy i mnie złapał.

- Jedziemy. - powiedział.

*Leon*

Violę zabrali na jakieś badania. Mam nadzieje , że to nic poważnego. Z sali wyszedł lekarz.

- Doktorze co z Violettą ? - zapytałem , szybko wstają z krzesła.

- Zostawimy ją na obserwacji. Jeśli jej stan się nie poprawi konieczna będzie operacja. - powiedział.

- Mogę do niej wejść ? - spytałem z nadzieją.

- Tak, oczywiście. Teraz potrzebuje pana najbardziej. - oznajmił i odszedł. Wszedłem do sali i zobaczyłem płaczącą dziewczynę. Szybko di niej podbiegłem i przytuliłem.

- Wszystko będzie dobrze. - wyszeptałem w jej włosy.

- Wiesz, że lekarz mi powiedział, że po operacji mogę... nie mieć dzieci. - wychlipała.

- Zobaczysz operacja nie będzie potrzebna.

- A jeśli tak. Stracę macicę i nigdy nie urodzę ci dziecka. - odwróciła się tyłem do mnie, a jej szloch się zwiększył.

- Dzieci to nie wszystko. - oznajmiłem.

- Ale wiem. że bardzo byś chciał. Widziałam jak się ucieszyłeś tamtego wieczoru przed wizytą u ginekologa. - wyjaśniła.

- Violu. Dobrze wiesz, że dla mnie jesteś najważniejsza i zawsze tak będzie. - poinformowałem ją. Odwróciła się lekko w moją stronę.

- Kochasz mnie ? - zapytała.

- Oczywiście, najbardziej na świecie. - powiedziałem. Przytuliłem się do niej.

- A gdzie reszta ?

- Pojechali już wszyscy do domu. Kazałem im.. Fran jeszcze mówiła, że dziecko dzisiaj strasznie kopie i brzuch zaczyna ją boleć. - odpowiedziałem. Usłyszałem dzwoniący telefon okazało się, że to mój. Odebrałem.

Diego: Jak tam z Violą ?

Leon: Już lepiej. A jak Fran ?

D: 5 minut temu urodziła!!

L: Gratuluje.

D: Stary nawet nie wiesz jakiego mam przystojnego syna. Normalnie jak ja.

L: Jeszcze raz gratuluje. Nie mogę bardzo gadać. Cześć.

D: Siema.

- Kto dzwonił ? - zapytała Viola.

- Diego.

- Po co ?

- Zapytać jak się czujesz.

- Czego mu gratulowałeś ?

- Fran urodziła.

- Kiedy ?

- Czuje się jak na przesłuchaniu. - powiedziałem ze śmiechem.  

- Cieszę się ich szczęście. - oznajmiłam przytulając się do Leona.

- Obiecuje, że kiedyś będziesz szczęśliwa ze mną. - musnął moje usta.

- Już jesteśmy.

*Ludmiła*

- Federico !!! - krzyknęłam. Przybiegł bardzo szybko z patelnią w ręku.

- Co się stało ? - spytał poważnie.

- Po co ci ta patelnia ? - zaśmiałam się.

- Myślałem, że coś ci się stało. - wyjaśnił.

- Francesca urodziła. Zdrowego chłopca. - powiedziałam. Przybliżył się do mnie i pocałował bardzo namiętnie , a następnie szepną do mojego ucha.

- A może my postaramy się o takiego małego człowieczka? - przeszedł mnie dreszcz kiedy poczułam jego usta na mojej szyi.

- Po ślubie. - odpowiedziałam. - A teraz możemy się zabawić , ale z zabezpieczeniem.- dodałam. Zaśmiał się z zaczął rozpinać moją koszulkę. Chyba nie muszę mówić co stało się potem.

*Francesca*

- Jest śliczny. - powiedziałam parząc na mojego synka. Diego posłał mi uśmiech. - Jest podoby do ciebie. - dodałam.

- Bardzo was kocham. - oznajmił i pocałował mnie w czubek głowy , a później małego.

- Jak go nazwiemy ??

- Nie wiem, a co proponujesz ? - zapytał.

- Może...…

=========================

Fran urodziła :D 

Jak radość :) 

Viola nie jest w ciąży i nie była xD

Leoś smutny ;c 

Violetta w szpitalu :C 

Troszkę tego jest :D 

Bonus : JUŻ NIEDŁUGO POJAWI SIĘ NOWA OSOBA W OPOWIADANIU. CZY POMIESZA U LEONA I VIOLETTY ? ZDRADZĘ TYLKO , ŻE TO BĘDZIE CHŁOPAK.

Rozdziały mam już napisane do 40 :) 

Więc proszę was o komentarze ,żeby rozdziały były częściej :D

A teraz : 

22 ( i więcej ) komentarzy = next 

Do następnego : ****