Rozdział 45. Obiecuje, że pierwszy się dowiesz.

Rozdział dedykuje : Lodo Zodia Comello

 Przeczytałaś ?
Zostawiając po sobie maluteńki ślad 
Wywołujesz u mnie uśmiech :)

 

*Leon*

- Skąd się biorą dzieci ? - zapytał mój syn.

- No właśnie Leonku. Skąd się biorą dzieci ? Bo my z Jimem nie wiemy. - dołączyła się do pytania Violetta. Tak, bo ona na pewno nie wie. Czujecie ten sarkazm ?

- A po co wam to ? - spytałem.

- Bo chcemy wiedzieć. - odpowiedział młody.

- No wiesz. Dzieci są wtedy kiedy jest... dwójka ludzi, kobieta i mężczyzna, którzy się bardzo kochają. Rozmawiają o tym , że chcą dziecko. I jeśli oboje chcą to pocałują się i przytulą. Wtedy w brzuszku dziewczyny rozwija się mały stworek i mieszka tam przez 9 miesięcy. - wyjaśniłem. Violetta się zaśmiała.

- Tak ? - spytał Jim patrząc mi w oczy.

- Tak. - posłałem mu uśmiech.

- A wy z ciocią Violą będziecie kiedyś mieli takiego stworka ? - zapytał.

- Wiesz ja bym bardzo chciał, ale ciocia nie chce. A muszą chcieć dwie osoby , bo inaczej to się nie uda. - powiedziałem i odstawiłem na podłogę.

- A czemu ciocia nie chce ?

- Bo cioci na razie ty wystarczysz. - odpowiedziała moja dziewczyna.

- Ale ja bym chciał siostrzyczkę ! - tupnął nogą.

- Myślałem, że chciałeś braciszka. - zaśmiałem się.

- Chciałem kiedyś, ale teraz wolę siostrzyczkę. - objaśnił.

- W sumie też wolałbym mieć córeczkę. - powiedziałem.

- Nie lubisz chłopczyków ? - spojrzał na mnie ze łzami w oczach. Usiadłem na krześle i wziąłem go na kolana.

- Nie o to mi chodziło. - mówiłem. - Wolałbym mieć córeczkę, bo synka już mam, którego bardzo mocno kocham. - przytuliłem.

- To my z tatą chcemy dziewczynkę. - powiedział Jim szatynce.

- Zastanowię się. - oznajmiła z lekkim uśmiechem. - Ale jeśli już będę miała w brzuchu tego stworka to nie mamy pewności, że to będzie dziewczynka. Może też być chłopiec. - wyjaśniła.

- To tego się nie wybiera ? - zdziwił się.

- Nie. - zaśmiałem się z Violą.

- To znaczy , że ciocia Fran i wujek Diego mogą znów synka ?

- Tak. - odpowiedziała Violetta.

- Ale pamiętaj dziecko muszą chcieć dwie osoby.

- Wiem, ale ja chcę siostrzyczkę.

*Violetta*

Siedzimy z Leonem na balkonie, który jest połączony z naszą sypialnią. W końcu chwila spokoju i ciszy. Chłopcy przed chwilą się bawili w berka po całym domu. To było męczące. Te ich krzyki i wrzaski, piski i co tam jeszcze. Aż uszy puchną.

- Wreszcie chwila dla nas. - musnął mój polik Leon podając mu szklankę z sokiem pomarańczowym.

- Tak. - uśmiechnęłam się. Usiadł obok mnie i zaczął całować moją szyje. - Mmmmmm.. - miło mi jest gdy to robi. - Skąd wziąłeś tą historyjkę o dzieciach? - zapytałam.

- Mama mi mówiła tak gdy byłem mały. - zaśmiał się. - Nigdy nie zapomnę jak kiedyś razem z Fran poszliśmy do niej i poprosiliśmy o rodzeństwo. - uśmiechnął się.

- Zgodziła się ?

- Nie. Powiedziała , że zawsze chciała mieć dwójkę dzieci chłopca i dziewczynkę. - wyjaśnił. - No, ale potem był ten gwałt i Isa. Obiecuje, że jakbym wiedział co to za facet to chybabym był go zabić. - zacisnął swoje dłonie w pięść. Nie wiedziałam co powiedzieć. Więc postanowiłam się nie odzywać. - Dobra koniec tematu dzieci. Pogadajmy o nas.

- To znaczy ? - zapytałam.

- Dobrze ci ze mną ? - spojrzał mi w oczy. Musnęłam jego usta.

- Oczywiście. - posłałam mu uśmiech. Odwzajemnił to. - Leon..

- Tak ?

- Trzeba będzie zapisać niedługo Jima do jakiegoś przeczkola. - powiedziałam.

- Przydałoby się. - oznajmił. - Zajmiesz się tym ?

- Jasne. - usiadłam na nim rozkrokiem. Wbiłam się w jego aksamitne pełne usta. Nasz pocałunek był brutalny, wykorzystałam moment , w którym Leon chciał zaczerpnąć powietrza i wsunęłam mu swój język. Uśmiechnął się podczas pocałunki. Swoje ręce ułożył na moich pośladkach i zaczął je ściskać. Jęknęłam.

- Oddasz mi się ? - zapytał seksownym głosem i przygryzł moją dolną wargę.

- W nocy. - szepnęłam.

- Co robicie ? - zobaczyliśmy Jima obok nas. Zeszłam z Leona i usiadłam na wcześniejszym moim siedzeniu.

- Całujemy i przytulamy. - wypalił szatyn.

- Czyli, że będę miał rodzeństwo ? - ucieszył się.

- Jeśli będę miała w brzuszku stworka to obiecuje, że pierwszy się dowiesz. - posłałam mu uśmiech.

- Ej... - usłyszałam mojego chłopaka.

- Pójdziemy na lody ? - spytał młody. < jakie rymy xd ~ aut. >

- Tak jasne. - odpowiedziałam. Spędziliśmy resztę dnia we trójkę.

*Isabell* 

Siedzę sobie w moim pokoju i myślę nad swoim życiem. Mam najukochańszego chłopaka na świecie. Mam nadzieje, że już na zawsze będziemy razem. Uśmiecham się myśląc o nim. Bardzo kocham Davida.

- Isa ! - moje przemyślenia przerwała mama. Zeszłam na dół i zobaczyłam, że robi coś w kuchni. - David do ciebie przyszedł. - posłała mi uśmiech. Odwróciłam się a za mną stał mój brunet z ogromnym bukietem róż. Podał mi je.

- Wszystkiego najlepszego z okazji naszej 6-miesiecznicy. - musnął mój polik.

- Dziękuje skarbie. - poleciała mi łza z oka. Jaki on kochany. - Idź do mnie do pokoju ja zaraz przyjdę. Wstawie kwiaty. - uśmiechnął się i poszedł na górę. Włożyłam kwiaty do wazonu po czym ustawiłam go na środku stołu w jadalni. - Tu będzie idealnie. - oznajmiłam poprawiając kwiaty w wazonie.

- Śliczne. - skomentowała mama.

- Tak. - spojrzałam na nią. - Idę na górę. - udałam się do wcześniej wymienionego miejsca. Weszłam do swojego pokoju, a na moim łóżku leżał szczęśliwy i uśmiechnięty David.

- Widzę, że już się rozgościłeś. - zaśmiałam się i położyłam się obok niego.

- Wiesz... moim rodzicie wyjechali na tydzień. Może... wpadłabyś do mnie na noc ? - zapytał całując moją szyję.

- Ja jeszcze nigdy tego nie... - zaczęłam.

- Ja wiem. - przerwał. - Ale chciałabyś, żebym to ja był pierwszym ? - kiwnęłam głową.

- I ostatnim. - posłał mi uśmiech i musnął moje usta.

- To idziemy ?

- A co powiem mamie ? - spojrzałam na niego.

- Że idziesz do Kate na noc, a ja cię odprowadzę , bo to po drodze. - odpowiedział.

- No to idziemy. - musnęłam jego policzek. - Wezmę tylko kilka rzeczy. - uśmiechnęłam się.

- To mogę iść czy nie ? - zapytałam mamy.

- Oczywiście, że możesz. - posłała mi swój uśmiech.

- Dzięki.

- Tylko macie być grzeczni u Davida. - zaśmiała się.

- Co ? Przecież ja idę do Kate. - sprostowałam.

- Jakbyś była moim pierwszym dzieckiem to może bym uwierzyła. Ale wychowałam Leona i Fran i wiem dobrze, że idziesz do Davida. - wyjaśniła.

- Czyli, że nie masz nic przeciwko, że idę do mojego chłopaka na noc ? - zdziwiłam się.

- Nie. Tylko mnie już nie okłamuj. A i zadzwoń do Leona i Fran , żeby przyszli jutro na kolację.

- Dobrze.

Właśnie siedzę u Davida w kuchni. Mój chłopak robi nam kolacje. Wiem, że jest dobrym kucharzem , bo kiedyś jadłam obiad , który przyrządził. Właśnie chciałam zadzwonić do Leona kiedy poczułam Davida usta na mojej szyi.

- Kotek... skończ kolację. Ja muszę jeszcze zadzwonić. - zaśmiałam się. Odpychając go lekko od siebie. Uśmiechnął się i wrócił do gotowania. Wybrałam numer do mojego brata, bo do Fran już dzwoniłam. Po chwili odebrał.

L: Leon Verdas. Słucham ?

I: Co tak oficjalnie ?

L: Nie zobaczyłem kto dzwoni. Jak tam ?

I: Mama prosiła, żebyście do nas wpadli jutro na kolację.

L: Dobrze.

I: Ja muszę kończyć.

L: Dzwonisz do mnie raz na miesiąc i już musisz kończyć ?

I: Jutro pogadamy.

L: No dobrze. Dobrej nocy siostrzyczko.

I: Tobie również. Pa.

Rozłączyłam się. Spojrzałam na bruneta, posłał mi uśmiech. Odwzajemniłam to z wielką radością.

- Już mogę podawać. - zaśmiał się i postawił dwa talerze z jedzeniem. Odsunął mi krzesło. - Zapraszam. - usiadłam na nim, a on zajął drugie naprzeciwko. Zjedliśmy w ciszy.

Gdy odstawiałam naczynia poczułam ręce mojego chłopaka na mojej talii. Położył głowę na moim ramieniu i zaczął mruczeć do ucha.

- Bardzo cię kocham. - musnął moją szyję.

- Ja ciebie też. - odpowiedziałam.

- Masz jeszcze ochotę na wspólną noc ? - zapytał muskając moje ramie.

- Ttttak. - zająkałam się.

- Tak ?

- Tak. Jestem tego pewna. - odwrócił mnie w swoją stronę i brutalnie i zachłannie wbił się w moje usta. Oderwał się ode mnie i spojrzał mi w oczy.

- Jesteś tego pewna ? Wiesz, że nie chcę cię zranić. - wyszeptał.

- Nie zranisz. - musnęłam jego usta. David podniósł mnie i zaniósł do swojego pokoju. Tam wiadomo co się stało. 

==================== 

Jak się podoba 45 ?? 

Mam nadzieje ,że chociaż troszkę :) 

Komentujcie :) ( bo pod rozdziałem 44 było tylko 13 komentarzy ) : c

Do następnego :*