Rozdział 28. Nie powinniśmy ,ale możemy.

Rozdział dedykuje : Jorgista Forever

*Leon*

Siedzę w moim domu z Violettą. Jest już 20:00. Viola siedzi u mnie dobre trzy godziny. Gadamy, śmiejemy się. Jak powiedziała wczoraj, że przyjdzie to przyszła. Lubię ludzi ,którzy dotrzymują słowa.
- Leon ? - spojrzałem w jej oczy. Jej cudne czekoladowe oczy ,z którymi tak bardzo tęsknię. - Mogę cię o coś zapytać ? - zapytał szeptem.
- Oczywiście. - oznajmiłem z uśmiechem.
- Ale obiecaj ,że odpowiesz szczerze. - powiedziała już głośniej.
- Obiecuje. - zaśmiałem się.
- Tęsknisz za nami ? - zapytała spuszczając głowę.
- Bardzo. Nawet nie wiesz jak mi ciebie brakuje. Ciągle o tobie myślę i nie mogę przestać. Ale ty jesteś z Zackiem ,a ja z Vannesą. I może lepiej żeby tak zostało. - powiedziałem szybko. - A ty ?
- Co ja ?
- Tęsknisz ?
- Tak. - powiedziała z uśmiechem. - Często wspominam czasu kiedy byliśmy razem. Zakochani. - uśmiechnęła się. Nie wiem czemu ,ale się do niej zbliżyłem. Złączyłem nasze usta w namiętnym pocałunku. Oddała go ,nawet pogłębiając. Usiadła na mnie okrokiem i wplątała swoje dłonie w moje kasztanowe włosy. Moja ręka znalazła się pod jej bluzką.
-  Nie powinniśmy. - powiedziałem, przerywając nasze pocałunki.
- Masz racje. Przepraszam. - powiedziała i zeszła ze mnie.
- Nie powinniśmy ,ale możemy. - zaśmialiśmy się i znów zaczęliśmy się całować. Zaniosłem ją do sypialni i tam już wiadomo co się stało.

*Violetta*

Jest 8:00. Leżymy razem z Leonem na jego ogromnym łożu w sypialni. Uśmiechnęłam się na wspomnienie wczorajszej nocy. Ale co na to Zack i Vanessa ? Mam nadziej ,że się nie dowiedzą. Leżę tyłem do chłopaka i szmaragdowych oczach. Objął mnie swoją ręką wokół talii. Moja pupa ociera o jego dużego przyjaciela.
- Niby jestem z Vanessą ,ale nie żałuje ,że to zrobiliśmy. - powiedział i musnął moje ramie.
- Ja też nie żałuje. - odpowiedziałam.
- Kocham cię. - oznajmił. - Bardzo cię kocham. Nigdy nie przestałem. - Zatkało mnie.

*Vanessa*

Jestem w biurze ojca mojego chłopaka. Usłyszałam krzyk pana Verdasa. Zawołał mnie.
- Wołał pan ? - zapytałam uchylając drzwi do gabinetu.
- Tak. - oznajmił. - Usiądź tu. - wskazał na krzesło naprzeciwko jego. Uczyniłam to. - Jak wiesz jestem przeciwny twojemu związkowi z moim synem. - Przytaknęłam. - Ale chcę ,żeby wrócił do firmy. Więc się zgadzam na wasz związek. - posłał mi ciepły uśmiech. - Zadzwoń do niego i powiedz mu o tym.
- Dobrze. Dziękuje. - powiedziałam wychodząc.
- A i powiedz mu jeszcze ,że za 3 dni jedzie w delegację do Barcelony na tydzień.
- Oczywiście. - uśmiechnęłam się do niego. Udałam się do swojego biura. I jak najszybciej zadzwoniłam do Leona.
L: Co tam skarbie ?
V: Twój ojciec zgodził się na nasz związek.
L: No to super.
V: A co nie jesteś szczęśliwy ?
L: Ta. Jestem, jestem. Coś jeszcze ?
V: Chce ,żebyś wrócił do firmy. Za 3 dni jedziesz w delegację do Barcelony.
L: Na ile ?
V: Na tydzień.
L: Tyle ?
V: Tak. Pa.
L: Pa.
Był jakiś dziwny. Muszę szybko zadzwonić do Zacka.

=====================================

Po co Vanessa zadzwoni do Zacka ? 

To w następnym rozdziale. :D 

Czemu rozdziału nie było w poniedziałek lub we wtorek ? 

Ponieważ pod rozdziałem 27 nie było 20 komentarzy ;c 

Myślałam ,że się jeszcze pojawią. 

Ale ja widać nie ma ich. Ale to nic. Macie dzisiaj rozdział 28. :D 

Jak się podoba  ???? 

A teraz : 

20 ( i więcej ) komentarzy = next  

Do następnego : **